Ένας νέος ρόλος για τους ΟΤΑ
Η τοπική αυτοδιοίκηση αποτέλεσε ιστορικά έναν φύλακα της δημοκρατίας. Μέσα σε δύσκολους καιρούς πολιτικά και οικονομικά διαφυλάχτηκαν και αναπτύχτηκαν τα στοιχεία εκείνα τα οποία αποτελούν την βάση του πολιτεύματος που όλοι απρόσκοπτα σήμερα απολαμβάνουμε. Επίσης σημαντικός ήταν ο ρόλος της στην διαχείριση της καθημερινότητας(τα παραπόνα στο Δήμαρχο λέει ο θυμόσοφος λαός) κυρίως όταν οι μεγάλες βαθμίδες διοίκησης μπορούσαν να προγραμματίσουν και να λύσουν επιτυχώς τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούσαν τους πολίτες της χώρας.
Όμως σήμερα βλέπουμε μεγάλα προβλήματα να χρονίζουν με μεγαλύτερο εκείνο της ανεργίας. Δύσκολο να βρει σήμερα κάποια οικογένεια που στον περίγυρο της να μην υπάρχει κάποιος άνεργος. Η επίσημη ανεργία είναι γύρω στο 10% αλλά αν συνυπολογίσουμε τους υποαπασχολούμενους και όσους κουράστηκαν πλέον να εγγράφονται στα μητρώα του ΟΕΑΔ γιατί τόσα χρόνια δεν είδαν λύση στο πρόβλημα τους ,το πραγματικό ποσοστό ανεβαίνει επικίνδυνα.
Το διακύβευμα στις εκλογές τις τοπικής αυτοδιοίκησης δεν είναι αν θα εκλεγεί ένας Δήμαρχος που έφτιαξε έναν τοίχο η προγραμμάτισε τον καλλωπισμό μιας πλατειάς αλλά αν θα μπορέσει να υποστηρίξει εκείνες τις υποδομές οι οποίες θα προσφέρουν ανάπτυξη και θέσεις εργασίας, αν θα προωθήσει δράσεις αποτελεσματικές για την περιφερειακή ανάπτυξη και παράλληλα την κοινωνική πρόοδο.
Για να μπορέσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση να το κάνει αυτό χρειάζεται πόρους. Με δεδομένο ότι τα εθνικά κονδύλια είναι περιορισμένα και χρησιμοποιούνται κυρίως για ανελαστικές δαπάνες ή στοχεύουν σε συγκεκριμένου τύπου έργα η μόνη διέξοδος είναι τα κοινοτικά κονδύλια. Τα κοινοτικά κονδύλια ήταν και θα είναι για το άμεσο μέλλον αυτά τα οποία μπορούν να κάνουν την διάφορα.
Τα έργα τα οποία έχουν γίνει μέχρι τώρα είναι όμως αμφίβολης ποιότητας και αποτελεσματικότητας. Η τοπική αυτοδιοίκηση καλείται να προσανατολίσει της επιλογές της έτσι ώστε να αξιοποιηθούν οι πόροι αυτοί με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο. Η στόχευση πρέπει να έχει μακροπρόθεσμη αναπτυξιακή προοπτική. Τα έργα πρέπει να γίνουν συντεταγμένα και όχι αποσπασματικά και κατακερματισμένα. Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας μια εικόνα και να τοποθετούμε τα κομμάτια του πάζλ με τέτοιον τρόπο ώστε όταν έρθει ο καιρός να δούμε μια καθαρή εικόνα και όχι διάσπαρτα έργα που θα θυμίζουν ένα κακόγουστο κολάζ. Κακότεχνα έργα με υλικά χαμηλής ποιότητας που παρεκκλίνουν από τις αρχικές μελέτες, δρόμοι που οδηγούν στο πουθενά, πανάκριβα έργα για τον κανέναν, αρδευτικά και φράγματα για 300 στρέμματα , και βιολογικοί καθαρισμοί χωρίς τις απαραίτητες υποδομές πρέπει να εκλείψουν. Τα έργα πρέπει να είναι ώριμα να εκτελεστούν και να υπάρχει η σιγουριά ότι μπορούν να στηριχτούν και όχι να εγκαταλειφτούν στην τύχη τους
Για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρχει διπλή δράση
Αφενός οι ΟΤΑ πρέπει να ξεπεραστούν τις λογικές του παρελθόντος, να ξεπερασθούν αντιλήψεις οι οποίες έχουν εγκατασταθεί μόνιμα στην σκέψη των περισσοτέρων και οδηγούν σε λανθασμένες διαχρονικά επιλογές. Θα πρέπει να μπουν στην άκρη μικροσυμφέροντα και προσωπικές επιδιώξεις, εσωστρέφεια και τοπικές διαστρεβλώσεις. Οι ΟΤΑ θα πρέπει επιτέλους να ενηλικιωθούν
Τα έργα δεν θα πρέπει να έχουν ορίζοντα τετραετίας για να προλάβουμε να δείξουμε στους ψηφοφόρους τι κάναμε αλλά να στοχεύουν σε βάθος χρόνου για να δείξουμε σε αυτούς τι μπορούμε να κάνουμε
Αφετέρου και με δεδομένο ότι στο Δ΄ΚΠΣ θα είναι αυστηρότερα τα κριτήρια και ο κίνδυνος να χαθούν τα κοινοτικά κονδύλια είναι μεγαλύτερος θα πρέπει η πολιτεία να δράσει σε τρία επίπεδα
α) Να αναπτύξει συμβουλευτικούς μηχανισμούς εύκολα προσβάσιμους και από τον μικρότερο Δήμο η κοινότητα
β) Απλοποιήσει τις διαδικασίες ένταξης των έργων
γ) Να προτείνει άξονες με σοβαρό αναπτυξιακό περιεχόμενο.
Με αυτές τις προϋποθέσεις και με ζητούμενο ότι
1)τα έργα να είναι ώριμα να γίνουν και όχι να εντάσσονται με αρχικά μεγάλο προϋπολογισμό και στο τέλος να μη υλοποιούνται η να υπό-υλοποιούνται.
2)Τα έργα να έχουν το κατάλληλο μέγεθος και όχι να κυνηγάμε πολλά μικρά(ένα σε κάθε χωριό) αλλά λίγα και μεγάλα προκειμένου να έχουμε σημαντικές και ουσιαστικές παρεμβάσεις
3)ανάμεσα σε μικρούς Δήμους να υπάρχουν συνεργασίες προκειμένου να αναπτύξουν μηχανισμούς και τεχνικές υπηρεσίες που ένας Δήμος μόνος του δεν μπορεί να αναπτύξει, προκειμένου να διεκδικήσουν μεγαλύτερο μερίδιο από τα κοινοτικά κονδύλια.
Με τον τρόπο αυτό θα μπορέσουμε υλοποιήσουμε έργα που είναι αντάξια της χώρας μας και της περιοχής μας , έργα που να ικανοποιούν βιοτικές , κοινωνικές, πολιτισμικές και περιβαλλοντικές ανάγκες. Έργα που θα υπηρετούν στόχους κοινωνικής εξέλιξης ή σύγκλισης και τέλος έργα που θα διαμορφώσουν ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα <<Βήμα της Πρέβεζας>> τον Οκτώβριο του 2006 λίγο πριν τις Αυτοδιοικητικές εκλογές.
Πιστέυω ότι παραμένει και σήμερα με μερικές μικρές αλλαγές επίκαιρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου