Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

ΕΝΑΣ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΖΟΝ ΚΕΡΙ



Ένα πολύ γνωστό ανέκδοτο το όποιο δείχνει με ποιον τρόπο οι λέξεις διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα χωρίς να λένε ψέματα ( όπως κάνει και ο τίτλος του  άρθρου) λέει:
Λίγο μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου ο Αμερικανός Πρόεδρος προκαλεί σε αγώνα δρόμου τον Ρώσο Πρόεδρο. Ο Αμερικανός ανακηρύσσεται νικητής του αγώνα.
Την επόμενη μέρα οι Αμερικάνικες εφημερίδες έγραφαν :
Ο πρόεδρος μας πρώτος ο Ρώσος  τελευταίος
Και οι Ρώσικες  εφημερίδες  :
Σε αγώνα δρόμου  ο πρόεδρος μας βγήκε δεύτερος και ο αμερικανός προτελευταίος.
Ας έρθουμε τώρα στην πραγματικότητα.
Πρόστιμο ύψους 50 δολαρίων καλείται να πληρώσει ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι επειδή δεν φρόντισε να φτυαρίσει το χιόνι από το πεζοδρόμιο του σπιτιού του στη Βοστόνη μετά τη χιονοθύελλα που έπληξε τη Μασαχουσέτη στις αρχές της εβδομάδας.
Η παραπάνω είδηση μου θύμισε μια παρεμφερή κατάσταση η οποία  συνέβη πριν  λίγους μήνες. Κατεβαίνοντας προς την πόλη  στην οδό Λασκάρατου  είδα ένα Κύριο  να καθαρίζει τις σχάρες  και το αυλάκι έξω στην πόρτα του σπιτιού του, γύρισα και τον ρώτησα πως και το κάνει αυτό την στιγμή που όλοι οι υπόλοιποι αφήναν τα αγριόχορτα να φυτρώνουν και τα σκουπίδια  σωρούς να περιμένουν να παρασυρθούν από  το νερό για να βουλώσουν τα φρεάτια?
Με εξέπληξε η απάντηση του, αισθανόταν ψιλοάσχημα  όχι όμως που καθάριζε , άλλα που εκείνη την χρονιά ειχε καθαρίσει μονό την περιοχή μπροστά από την ιδιοκτησία του ενώ τις προηγούμενος καθάριζε και όμορες ιδιοκτησίες.
Σε πολλές αναπτυγμένες χώρες οι πολίτες έκτος από τις οικονομικές( φόρους) έχουν και άλλες  υποχρεώσεις έναντι του κράτους και του κοινωνικού συνόλου. Μπορεί να είναι θεσμοθετημένες ή άτυπες όμως αυτές οι υποχρεώσεις  δείχνουν την έμπρακτη συμπαράσταση  του δημότη στην Πόλη του και όχι μια αποστασιοποιημένη  σχέση κάθε τέσσερα χρόνια( εγώ τους ψήφισα ας βγάλουν τα μάτια τους και ας τα κάνουν όλα οι υπαλληλοι τους ) ή μια αγανακτισμένη κάθε χρόνο( μα τι τους κάνουν τόσους φόρους?)
Θα πρέπει να γίνει κτήμα κάθε πολίτη   ότι κάθε πράξη τους έχει επίπτωση στους ιδίους. Δημοτικά φώτα εκεί που δεν χρειάζεται, φώτα ανάμενα όταν δεν πρέπει, σκουπίδια κάτω,  σπάταλη νερού και πολλά άλλα σημαίνει ότι θα πρέπει  είτε  να πληρώσουν  περισσότερα χρήματα για να κάνει κάποιος άλλος αυτή την δουλειά, είτε δεν θα την κάνει κανένας, θα έχουμε μια άσχημη εικόνα και ενδεχομένως  και κάποια στιγμή να γίνει μια καταστροφή.
 ειδικά τώρα στην κρίση κάθε πολίτης θα μπορούσε να αναλάβει ένα μικρό μέρος από  τις συλλογικές υποχρεώσεις, να καθαρίσει μερικες σχάρες μπροστά στο σπίτι του και να μην περιμένει από τον Δήμο που θα το κάνει σπάνια ή ποτέ( ειδικά εκείνες μπροστά στο Δημοτικό Ωδείο τα τελευταία 6 χρόνια είναι μόνιμα γεμάτες χώμα), είτε ποτίζοντας  κλαδεύοντας ένα δέντρο, είτε φροντίζοντας το πεζοδρόμιο, είτε βάφοντας για να σβήσει ένα αντιαισθητικό γκράφιτι, είτε όλοι μαζι καθαρίζοντας ένα γειτονικό οικόπεδο γεμάτο μπάζα και ξερόχορτα που έκτος από πηγή μόλυνσης είναι και επικίνδυνο για φωτιά.
Τρόποι δράσης υπάρχουν πολλοί, θέληση να υπάρχει και  κάτι θα βρεθεί να κάνουμε. Η πράξη μας αυτή δεν σημαίνει ότι  η κεντρική εξουσία  ή η αυτοδιοίκηση δεν έχουν ευθύνες ή θα πρέπει να αμελούν άλλα πιστεύω ότι η δράση των πολιτών θα λειτουργήσει προσθετικά και παρακινητικά για τους  αρμοδίους υπάλληλους . Σε μια γειτονιά που θα δουν κάτι καλύτερο θα βάλουν και αυτοί το καλύτερο εαυτό τους, σε μια γειτονιά που δεν θα έχει σκουπίδια κάτω  όλοι θα ντραπούμε να ρίξουμε το πρώτο, ενώ αντίθετα εάν υπάρχουν 50  όλοι λεμέ μέσα μας, τι 50 τι 51.
Τελειώνοντας  θα πρέπει να ευχαριστήσω δημόσια τον Πρεβεζάνο ( έναν από τους λίγους) που έκανε κάτι καλύτερο από τον  Κέρι(έναν από τους ελάχιστους) Αμερικανούς που δεν το έκανε για αυτό αλώστε και το πρόστιμο
Πρόστιμο  οι Αμερικάνοι?
Τουλάχιστον ένα Εύγε εμείς
Εύγε Αγαπητέ συνδημότη,  ( έχει την οικία του στην οδό Λασκαράτου , στην διασταύρωση για  το εργοτάξιο και τα μηχανήματα του Δήμου)