ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΔΗΜΩΝ

Επτά νέες υπηρεσίες <<ειδικών αποστολών>> θα δημιουργηθούν στα πλαίσια του καλύτερου έλεγχου των νέων αυτοδιοικητικών θεσμών. Όπως είναι γνωστό η χώρα θα είναι διαιρεμένη σε 7 νέες αποκεντρωμένες διοικήσεις με την Ήπειρο να ανήκει στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου - Δυτικής Μακεδονίας, η οποία εκτείνεται στα όρια των περιφερειών Ηπείρου και Δυτικής Μακεδονίας και θα έχει έδρα τα Ιωάννινα.
Η νέες αυτές υπηρεσίες θα φέρουν τον τίτλο Ελεγκτές Νομιμότητας θα είναι ανώτεροι υπάλληλοι με πενταετή Θητεία η οποίοι θα επιλέγουν από το νεοϊδρυθέν Ειδικό Συμβούλιο Επιλογής Προϊσταμένων. Οι επικεφαλείς θα πρέπει να είναι νομικοί με τίτλους σπουδών και προϋπηρεσία σχετική, η ακόμα και Δημόσιοι υπάλληλοι που να έχουν πτυχίο νομικής και προϋπηρεσία ως προϊστάμενοι διεύθυνσης . Παρόλο που θα στεγάζονται στις νέες διοικητικές περιφέρειες προϊσταμένη αρχή δεν θα είναι ο επικεφαλής της περιφερείας άλλα ο υπουργός εσωτερικών και θα έχουν εγγυήσεις ανεξαρτησίας προκειμένου να ασκούν το έργο τους χωρίς κομματικές επεμβάσεις.
Αντικείμενο τους θα είναι να ασκούν έλεγχο νομιμότητας, να πραγματοποιούν επιτόπου διασταυρώσεις οικονομικών στοιχείων, να καταμερίζουν τυχόν πειθαρχικές ευθύνες για πλημμελή διαχείριση του δημόσιου χρήματος. Θα μπορούν να εξετάζουν όλα τα έργα Δήμων ή Περιφερειών που έχει αντικείμενο ως 5 εκατομμύρια Ευρώ με σκοπό τον επιπλέον έλεγχο του ιδιαιτέρα ευαίσθητου κομματιού της οικονομικής διαχείρισης των ΟΤΑ.Στις υποχρεώσεις των υπηρεσιών εποπτείας των δήμων και των περιφερειών είναι να συντάσσουν και εκθέσεις στις οποίες παρατίθενται ο αριθμός των πράξεων που ελέγχθηκαν προσφυγές που ασκήθηκαν, τα ζητήματα που τις απασχόλησαν κατά τη διενέργεια της εποπτείας καθώς και τυχόν καταγγελίες που υποβλήθηκαν από πρόσωπα για θέματα νομιμότητας. Οι εκθέσεις των Ελεγκτών Νομιμότητας υποβάλλονται στην Επιτροπή Διαφάνειας και Θεσμών της Βουλής και κοινοποιούνται στον Συνήγορο του Πολίτη.

Ο ΜΙΝΙΜΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

Aυτοαποκαλούνται «γενιά μηδέν» και σηματοδοτούν την επιστροφή στα λίγα πράγματα και αναγκαία. Αποτινάζουν από πάνω τους την περιττή κατανάλωση ως σκλαβιά και διεκδικούν την ελευθερία της αυτάρκειας και της κίνησης. Αποστρέφονται το «φαίνεσθαι» και επαναφέρουν το «είναι». Είναι η νέα τάση που διαπερνά την ιντερνετική νεολαία, η οποία με αφετηρία τις δύο ακτές του Ατλαντικού, αρχίζει τώρα να κατακτά όλο τον δυτικό κόσμο.

Η φιλοσοφία του νέου «κινήματος» είναι απλή: Στην εποχή της απόλυτης ταχύτητας και της ευκινησίας η εναρμόνιση με τα νέα δεδομένα επιβάΛλει την «ελαφρότητα» με την έννοια της ελάττωσης του βάρους, την ελαχιστοποίηση όλων αυτών των ειδών που γέμιζαν ντουλάπες, συρτάρια και ράφια, κάνοντας πολλούς να χρειάζονται μπαούλο και όχι βαλίτσα στις μετακινήσεις τους.

Τώρα το «μείον» γίνεται «συν» και η αφαίρεση συνώνυμο της ελευθερίας, όταν μπορεί κάποιος να χωρέσει όλα του τα υπάρχοντα σε μία βαλίτσα. Στο αποκορύφωμα της τεχνολογίας, όταν μία ολόκληρη βιβλιοθήκη, μία ολόκληρη ταινιοθήκη, μία ολόκληρη δισκοθήκη και άπειρα άλμπουμ φωτογραφιών μπορούν να χωρέσουν σε ένα ηλεκτρονικό «κουτάκι», η «βαλίτσα» αποκτά πολύ περισσότερο χώρο από ό,τι θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος μία ή δύο δεκαετίες πριν. Αρκούν, λένε οι οπαδοί, τα απολύτως απαραίτητα, λίγα πολύ λίγα, όσα θα μπορούσαν να μπουν εύκολα σε μία βαλίτσα ελαφριά σαν πούπουλο. Κάτι παραπάνω από το μηδέν, εξ ου και το «γενιά μηδέν».

Δεν πρόκειται για μία ιδεολογική ή θρησκευτική επιλογή αλλά για την πρακτική προσέγγιση στο «ουσιώδες», στο «μίνιμαλ» μέσω της ελαχιστοποίησης του καταναλωτισμού. Καταναλωτισμού που σήμερα άλλωστε εν μέσω οικονομικής κρίσης είναι απαγορευτικός περισσότερο από ποτέ.

Στην κατεύθυνση αυτή προσανατολίζουν και πολλά βιβλία που έχουν κυκλοφορήσει το τελευταίο διάστημα στις ΗΠΑ και τη Βρετανία. Εκεί βέβαια που υπάρχει καταιγισμός σχετικά με αυτό το θέμα είναι το διαδίκτυο, είτε ιστοσελίδες, είτε μπλογκ και διαδικτυακές «αδελφότητες».

Η καινοτομία στη νέα τάση συνίσταται στο γεγονός ότι στις γραμμές του μίνιμαλ συντάσσονται άνθρωποι τελείως διαφορετικοί μεταξύ τους, από οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής άποψης. Κοινός παρονομαστής στη νέα φιλοσοφία ζωής είναι τρία βασικά στοιχεία: Η ηλικία, νεανική ή νεανίζουσα, η τεχνολογία που δίνει τη δυνατότητα με έναν φορητό υπολογιστή να εργάζεσαι από παντού και η εύκολη μετακίνηση που για να είναι εφικτή πρέπει να είναι γρήγορη και χωρίς βάρος.

Στην εποχή της κινητικότητας όπου τα σύνορα των χωρών για τη νεολαία έχουν καταρριφθεί και η αλλαγή σπιτιού, δουλειάς, πόλης και χώρας είναι μία εύκολα αποδεκτή πιθανότητα, η φιλοσοφία της... μιας βαλίτσας απλοποιεί ό,τι η μετακόμιση έκανε «γολγοθά», δίνοντας και το στίγμα της νέας εποχής. Εξάλλου, κάθε εποχή έχει τα δικά της χαρακτηριστικά.

Η σημερινή νεολαία είναι τα παιδιά της αφθονίας, του υπερκαταναλωτισμού, παιδιά με τη σειρά τους μιας άλλης γενιάς που είχε ζήσει στα παιδικά της χρόνια τη στέρηση ή το μέτρο και ως εκ τούτου αφέθηκε στη γλύκα και την ελαφρότητα του «θέλω», αναζητώντας τη χαρά και την καταξίωση στη κατανάλωση. Τώρα η «χορτάτη» νέα γενιά φαίνεται να θέλει τη δική της επανάσταση, με την απαξίωση της κατανάλωσης όταν αυτή ξεφεύγει στο περιττό.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΚΠΕ- ΜΑΝΙΤΑΡΟΦΙΛΩΝ

     Η εκδήλωση με τίτλο «Τα μανιτάρια στη λίμνη Ζηρού Πρέβεζας»,  πραγματοποιήθηκε στους χώρους του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης δίπλα στη Λίμνη Ζηρού (πρώην παιδόπολη),   την Κυριακή  21 Νοεμβρίου και συνδιοργανώθηκε  από το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης  (Κ.Π.Ε) Φιλιππιάδας και τον σύλλογο μανιταρόφιλων Ηπείρου.

Η εκδήλωση,  ξεκίνησε με μικρή εξόρμηση στο υπέροχο δρυόδασος της περιοχής για  συλλογή και αναγνώριση μανιταριών στις 11 το πρωί και  συνεχίστηκε στους χώρους του Κ.Π.Ε. με σύντομη παρουσίαση του συλλόγου και του Κ.Π.Ε, ομιλία για τις βασικές γνώσεις για τα μανιτάρια από μέλος του συλλόγου, ομιλία για τη «Σημασία της βιοποικιλότητας στην περιβαλλοντική ισορροπία του συστήματος» από τον πρόεδρο του φορέα διαχείρισης Αμβρακικού και Πρύτανη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Τριαντάφυλλου Αλμπάνη. . Στο τέλος της εκδήλωσης  μοιράστηκε  μανιταρόσουπα.

 Επίσης  παρουσιάστηκε έκθεση με φωτογραφίες μυκήτων αλλά και αποξηραμένα μανιτάρια σε φυσικό μέγεθος. Η έκθεση θα παραμείνει στο ΚΠΕ Φιλιππιάδας μέχρι 23 Δεκεμβρίου  2010 και είναι ανοιχτή στο κοινό κατά τις εργάσιμες μέρες και ώρες.

Αξιοσημείωτη ήταν η μεγάλη προσέλευση του κόσμου από τις γύρω περιοχές,  ενώ με την παρουσία τους τίμησαν ο αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Φιλιππιάδας Νίκος Μάστορας ο Πρόεδρος της ΤΕΔΚ Πρέβεζας, Δήμαρχος Ζαλόγγου και εκλεγμένος περιφερειακός σύμβουλος κ. Μικρούλης  ο περιφερειακός σύμβουλος κ. Κατσαμώρης, οι δημοτικοί σύμβουλοι Βογιατζής  Κώστας,  Αθανασόπουλος Περικλής, Παπαδιώτης Κώστας, και πολλοί ακόμα.

ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΖΟΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Στις 29/6/2009 το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Θεσπρωτικού με την υπ αρθ 105/09 απόφαση του έκανε το πρώτο θετικό βήμα προς την προάσπιση των δικαιωμάτων του πεζού. Αλλά αυτό δεν φτάνει, πρέπει κατ αρχάς να έχουμε εφαρμογή της απόφασης αλλά και κατά δεύτερον να δραστηριοποιηθούμε όλοι σαν πολίτες

΄΄ Ο πεζός έχει δικαίωμα να ζει σε ένα υγιές περιβάλλον και να απολαμβάνει ελεύθερα τους δημόσιους χώρους μεσα σε κατάλληλες συνθήκες που θα εξασφαλίζουν την σωματική και την ψυχική του υγεία ΄΄ διαβάζουμε στον Ευρωπαϊκό Χάρτη Δικαιωμάτων του Πεζού.

Είναι ένα από τα καθήκοντα της κεντρικής εξουσίας αλλά κυρίως των μηχανισμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης η παραπάνω πρόταση να μην ακούγεται σαν ανέκδοτο .

Καταλυμένα πεζοδρόμια από κάθε φύσεως αντικείμενα, παρκαρισμένα αυτοκίνητα ,σκουπίδια εκτός κάδων, καθώς και διαφημιστικές πινακίδες σε κάθε ύψος και μέγεθος, κλιματιστικά που στάζουν ή είναι σε χαμηλό ύψος από την πλευρά του πεζοδρομίου , αλλά πολλές φόρες και Δημόσιες ή Δημοτικές πινακίδες αλλά και στύλοι της ΔΕΗ ή του ΟΤΕ λάθος τοποθετημένοι δυσκολεύουν την απρόσκοπτη διέλευση των πεζών. Επίσης πρόβλημα δημιουργεί η μη ύπαρξη πεζοδρομίων σε πολλούς δρόμους καθώς και το ανεξέλεγκτο παρκάρισμα των Ι.Χ. που πολλές φόρες δυσκολεύουν την πρόσβαση των πεζών στα πεζοδρόμια. Το συγκεκριμένο δεν είναι ένα πρόβλημα του Δήμου μας αλλά ένα γενικότερο πρόβλημα σε όλη την Ελλάδα. Το τραγικό μάλιστα του πράγματος είναι ότι την αδιαφορία των αρμοδίων μια και έχουν να ασχοληθούν ΄΄ με σοβαρότερα ζητήματα ΄΄ άραγε ποια? , στις μεγαλύτερες πόλεις οδήγησε τους πολίτες να αγωνιστούν για τα αυτονόητα, πολίτες οι όποιοι μάλιστα δυστυχώς βρίσκονται πολλές φόρες αντιμέτωποι η χλευάζονται από υπηρεσίες η θεσμούς οι όποιες έχουν δημιουργηθεί για να βρίσκονται στο πλευρό του πολίτη. . Ήδη υπάρχουν στην χώρα μας οργανώσεις όπως η <<STREETPANTHERS >> καθώς και η <<ΠΕΖΗ>> στης ιστοσελίδες των όποιων http://www.streetpanthers.gr και www.pezh.gr μπορεί να ενημερωθεί για κινήσεις , δραστηριότητες και δικαιώματα των πεζών ή και να κατεβάσει κανείς τις εικονικές κλήσεις και τα αυτοκόλλητα ή να τα παραγγείλει , να ενημερωθεί για τα σημεία διάθεσης τους τα οποία μπορούν να κολληθούν πάνω στα παράνομα σταθμευμένα αυτοκίνητα, τα οποία δεν προκαλούν καμία βλάβη στο αυτοκίνητο και αναγράφουν <<Είμαι γάιδαρος! Παρκάρω όπου γουστάρω>>

Ένα ακόμα πρόβλημα που προκύπτει από την ασυνείδητη αυτή συμπεριφορά είναι ο αποκλεισμός από την κίνηση ανθρώπων με κάποια αναπηρία, αν για έναν φυσιολογικό άνθρωπο αποτελεί άθλο να διασχίσει 100 μέτρα πεζοδρομίου πως θα μπορέσει να το κάνει ένας τυφλός , ή ένας ανάπηρος με αναπηρικό καροτσάκι συμπολίτης μας?. Αυτό είναι πρακτικά αδύνατο όποτε εντείνουμε την αίσθηση αποκλεισμού από αυτά τα άτομα καθώς δεν μπορούν να απολαύουν αυτονόητα αγαθά.

Νόμοι υπάρχουν , το θέμα είναι να γίνει η εφαρμογή τους από τους αρμόδιους , επίσης θα πρέπει να γίνουν οι κατάλληλες υποδομές αλλά και να καλλιεργηθεί η ανάλογη παιδεία σε όλους μας. Οι οδηγοί που παρκάρουν σε πεζοδρόμια, οι καταστηματάρχες που απλώνουν τους πάγκους τους , η δημόσια υπηρεσία με τον στύλο που τοποθέτησε, και όποιος άλλος που κατέλαβε ζωτικό χώρο ενός πεζοδρομίου ίσως να έχουν δίκιο, αλλά θα πρέπει να διεκδικήσουν το δίκιο τους και όχι να εξασφαλίζουν ΄΄ δικαιώματα ΄΄ εις βάρος μιας άλλης ομάδας πολιτών. Όσο δεν τιμωρούνται τόσο θα παίρνουν και περισσότερες ελευθέριες και στο τέλος αυτός που δεν παρανομεί θα θεώρει τον εαυτό του κορόιδο. Όπως είπε και Διονύσιος Σολωμός στο "Ύμνος προς την Ελευθερία " << η ελευθερία του ενός σταματά εκεί όπου αρχίζει ή ελευθερία του άλλου>> .

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε σε εφημερίδες της περιοχής Θεσπρωτικού το καλοκαίρι του 2009. Αν εξαιρέσουμε την ημερομηνία και τον τόπο θα μπορούσε να δημοσιευτεί και σήμερα σε όποια εφημερίδα του νέου Δήμου Ζηρού και να ισχύει επ’ ακριβώς

ΥΓ: Δυστυχώς στον Δήμο Θεσπρωτικού  παρά την απόφαση δεν έγινε καμία ενέργεια  προς την κατεύθυνση  της προάσπισης των δικαιωμάτων των πεζών.

ΔΕΝ ΕΨΑΧΝΑ ΨΗΦΟΦΟΡΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΕΨΑΧΝΑ

Θέλω να ευχαριστήσω θερμά και από τα βάθη της καρδιάς μου τους πάνω από 500 συνδημότες οι οποίοι με τίμησαν με την ψήφο τους στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι ψήφισαν το συνδυασμό <<Δήμος για τον πολίτη>> κατατάσσοντάς τον πρώτο με μεγάλη διαφορά την πρώτη Κυριακή και νικητή τη δεύτερη με ποσοστό 55% και εξασφαλίζοντας την εμπιστοσύνη 6067 ανθρώπων για ένα καλύτερο αύριο.

Ο Δήμαρχος και οι 27 δημοτικοί σύμβουλοι καλούνται να αξιοποιήσουν κάθε ευκαιρία να παρεμβαίνουν δυναμικά και να προσπαθούν σε συνεργασία με κάθε δημότη να διαμορφώσουν συνθήκες πολιτικού πολιτισμού και με σύμπνοια και ομόνοια να προσφέρουν στον δύσκολο αυτό καιρό ότι ,μπορούν στην περιοχή μας.

Στον νέο μας Δήμο θα πρέπει να κυριαρχήσουν και να προωθηθούν ζητήματα όπως:

• Η ισόρροπη ανάπτυξη όλων των περιοχών του Δήμου

• Η ανάπτυξη κοινωνικής πολιτικής.

• Η ενοποίηση του ΣΧΟΟΑΠ (Σχέδια Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοιχτής Πόλης) στο Θεσπρωτικό με το γενικό πολεοδομικό της Φιλιππιάδας καθώς και η επέκτασή του σε όλο τον Δήμο.

• Η προστασία του περιβάλλοντος, η προώθηση της ανακύκλωσης και γενικότερα της ορθολογικής διαχείρισης των απορριμμάτων. Η αξιοποίηση του ποταμού Λούρου( ειδικά του τμήματος που διέρχεται την πόλη της Φιλιππιάδας), καθώς και η ανάπτυξη της λίμνης Ζηρού ως σημείου αναφοράς για όλο τον Δήμο.

• Η ορθολογική διαχείριση του πλούσιου υδάτινου δυναμικού και η ύδρευση όλων των διαμερισμάτων.

• Η ρύθμιση του κυκλοφοριακού και του θέματος παρκινγκ ειδικά ορισμένες εποχές του χρόνου στο Θεσπρωτικό και στη Φιλιππιάδα.

• Η δημιουργία μέσα στην πόλη χώρων πρασίνου.

• Η ανάπτυξη των δημόσιων χώρων( πλατείες, παιδικές χαρές κτλ).

• Η δυνατότητα να εξυπηρετείται ο δημότης όσο πιο κοντά στον τόπο κατοικίας του.

Αγαπητοί συνδημότες και συνδημότισσες,

Σε αυτές τις εκλογές δεν έψαχνα ψηφοφόρους, φίλους έψαχνα! Και βρήκα πολλούς. Χάρηκα όλη αυτή την πορεία και όλο τον αγώνα από την πρώτη στιγμή μέχρι και την Κυριακή το βράδυ.

Η θέση μου είναι μια και ξεκάθαρη: ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ

Το γεγονός ότι δεν εκλέχτηκα δε σημαίνει ότι σταματώ. Συνεχίζω για το καλό του τόπου μου με όλες τις δυνάμεις ως απλός πολίτης. Θα συμμετέχω και θα προσπαθώ καθημερινά για έναν καλύτερο Δήμο, για ένα καλύτερο αύριο.

                                                                                          Και πάλι σας ευχαριστώ.

ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΡΟΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΤΑ

Ένας νέος ρόλος για τους ΟΤΑ

Η τοπική αυτοδιοίκηση αποτέλεσε ιστορικά έναν φύλακα της δημοκρατίας. Μέσα σε δύσκολους καιρούς πολιτικά και οικονομικά διαφυλάχτηκαν και αναπτύχτηκαν τα στοιχεία εκείνα τα οποία αποτελούν την βάση του πολιτεύματος που όλοι απρόσκοπτα σήμερα απολαμβάνουμε. Επίσης σημαντικός ήταν ο ρόλος της στην διαχείριση της καθημερινότητας(τα παραπόνα στο Δήμαρχο λέει ο θυμόσοφος λαός) κυρίως όταν οι μεγάλες βαθμίδες διοίκησης μπορούσαν να προγραμματίσουν και να λύσουν επιτυχώς τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούσαν τους πολίτες της χώρας.

Όμως σήμερα βλέπουμε μεγάλα προβλήματα να χρονίζουν με μεγαλύτερο εκείνο της ανεργίας. Δύσκολο να βρει σήμερα κάποια οικογένεια που στον περίγυρο της να μην υπάρχει κάποιος άνεργος. Η επίσημη ανεργία είναι γύρω στο 10% αλλά αν συνυπολογίσουμε τους υποαπασχολούμενους και όσους κουράστηκαν πλέον να εγγράφονται στα μητρώα του ΟΕΑΔ γιατί τόσα χρόνια δεν είδαν λύση στο πρόβλημα τους ,το πραγματικό ποσοστό ανεβαίνει επικίνδυνα.

Το διακύβευμα στις εκλογές τις τοπικής αυτοδιοίκησης δεν είναι αν θα εκλεγεί ένας Δήμαρχος που έφτιαξε έναν τοίχο η προγραμμάτισε τον καλλωπισμό μιας πλατειάς αλλά αν θα μπορέσει να υποστηρίξει εκείνες τις υποδομές οι οποίες θα προσφέρουν ανάπτυξη και θέσεις εργασίας, αν θα προωθήσει δράσεις αποτελεσματικές για την περιφερειακή ανάπτυξη και παράλληλα την κοινωνική πρόοδο.

Για να μπορέσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση να το κάνει αυτό χρειάζεται πόρους. Με δεδομένο ότι τα εθνικά κονδύλια είναι περιορισμένα και χρησιμοποιούνται κυρίως για ανελαστικές δαπάνες ή στοχεύουν σε συγκεκριμένου τύπου έργα η μόνη διέξοδος είναι τα κοινοτικά κονδύλια. Τα κοινοτικά κονδύλια ήταν και θα είναι για το άμεσο μέλλον αυτά τα οποία μπορούν να κάνουν την διάφορα.

Τα έργα τα οποία έχουν γίνει μέχρι τώρα είναι όμως αμφίβολης ποιότητας και αποτελεσματικότητας. Η τοπική αυτοδιοίκηση καλείται να προσανατολίσει της επιλογές της έτσι ώστε να αξιοποιηθούν οι πόροι αυτοί με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο. Η στόχευση πρέπει να έχει μακροπρόθεσμη αναπτυξιακή προοπτική. Τα έργα πρέπει να γίνουν συντεταγμένα και όχι αποσπασματικά και κατακερματισμένα. Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας μια εικόνα και να τοποθετούμε τα κομμάτια του πάζλ με τέτοιον τρόπο ώστε όταν έρθει ο καιρός να δούμε μια καθαρή εικόνα και όχι διάσπαρτα έργα που θα θυμίζουν ένα κακόγουστο κολάζ. Κακότεχνα έργα με υλικά χαμηλής ποιότητας που παρεκκλίνουν από τις αρχικές μελέτες, δρόμοι που οδηγούν στο πουθενά, πανάκριβα έργα για τον κανέναν, αρδευτικά και φράγματα για 300 στρέμματα , και βιολογικοί καθαρισμοί χωρίς τις απαραίτητες υποδομές πρέπει να εκλείψουν. Τα έργα πρέπει να είναι ώριμα να εκτελεστούν και να υπάρχει η σιγουριά ότι μπορούν να στηριχτούν και όχι να εγκαταλειφτούν στην τύχη τους

Για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρχει διπλή δράση

Αφενός οι ΟΤΑ πρέπει να ξεπεραστούν τις λογικές του παρελθόντος, να ξεπερασθούν αντιλήψεις οι οποίες έχουν εγκατασταθεί μόνιμα στην σκέψη των περισσοτέρων και οδηγούν σε λανθασμένες διαχρονικά επιλογές. Θα πρέπει να μπουν στην άκρη μικροσυμφέροντα και προσωπικές επιδιώξεις, εσωστρέφεια και τοπικές διαστρεβλώσεις. Οι ΟΤΑ θα πρέπει επιτέλους να ενηλικιωθούν

Τα έργα δεν θα πρέπει να έχουν ορίζοντα τετραετίας για να προλάβουμε να δείξουμε στους ψηφοφόρους τι κάναμε αλλά να στοχεύουν σε βάθος χρόνου για να δείξουμε σε αυτούς τι μπορούμε να κάνουμε

Αφετέρου και με δεδομένο ότι στο Δ΄ΚΠΣ θα είναι αυστηρότερα τα κριτήρια και ο κίνδυνος να χαθούν τα κοινοτικά κονδύλια είναι μεγαλύτερος θα πρέπει η πολιτεία να δράσει σε τρία επίπεδα

α) Να αναπτύξει συμβουλευτικούς μηχανισμούς εύκολα προσβάσιμους και από τον μικρότερο Δήμο η κοινότητα

β) Απλοποιήσει τις διαδικασίες ένταξης των έργων

γ) Να προτείνει άξονες με σοβαρό αναπτυξιακό περιεχόμενο.

Με αυτές τις προϋποθέσεις και με ζητούμενο ότι

1)τα έργα να είναι ώριμα να γίνουν και όχι να εντάσσονται με αρχικά μεγάλο προϋπολογισμό και στο τέλος να μη υλοποιούνται η να υπό-υλοποιούνται.

2)Τα έργα να έχουν το κατάλληλο μέγεθος και όχι να κυνηγάμε πολλά μικρά(ένα σε κάθε χωριό) αλλά λίγα και μεγάλα προκειμένου να έχουμε σημαντικές και ουσιαστικές παρεμβάσεις

3)ανάμεσα σε μικρούς Δήμους να υπάρχουν συνεργασίες προκειμένου να αναπτύξουν μηχανισμούς και τεχνικές υπηρεσίες που ένας Δήμος μόνος του δεν μπορεί να αναπτύξει, προκειμένου να διεκδικήσουν μεγαλύτερο μερίδιο από τα κοινοτικά κονδύλια.

Με τον τρόπο αυτό θα μπορέσουμε υλοποιήσουμε έργα που είναι αντάξια της χώρας μας και της περιοχής μας , έργα που να ικανοποιούν βιοτικές , κοινωνικές, πολιτισμικές και περιβαλλοντικές ανάγκες. Έργα που θα υπηρετούν στόχους κοινωνικής εξέλιξης ή σύγκλισης και τέλος έργα που θα διαμορφώσουν ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας.

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα <<Βήμα της Πρέβεζας>> τον Οκτώβριο του 2006 λίγο πριν τις Αυτοδιοικητικές εκλογές. 

Πιστέυω ότι παραμένει και σήμερα με μερικές μικρές αλλαγές επίκαιρο.

ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ <<ΛΟΜΠΥ>>

Είναι καιρός η Ήπειρος να αποκτήσει ένα άτυπο συμβούλιο για την ανάπτυξή της, ένα <<λόμπυ>> με τοπικά όμως χαρακτηριστικά. Το συμβούλιο αυτό θα  μπορούσε να παίξει παρεμβατικό ρόλο στις προοπτικές ανάπτυξης της Ηπείρου, σε οικονομικούς κοινωνικούς  περιβαλλοντικούς αλλά και κοινωνικούς τομείς. Μέλη στο συμβούλιο αυτό  θα μπορούν να είναι φορείς και όχι πρόσωπα. Ενδεικτικά αναφέρω, επαγγελματικά, βιοτεχνικά, κτλ επιμελητήρια, ιατρικοί, δικηγορικοί κτλ σύλλογοι , Πανεπιστήμιο, αναπτυξιακές εταιρείες και λοιποί φορείς . Βεβαίως σε αυτό το συμβούλιο θα έπρεπε να αξιοποιηθεί ο απόδημος ελληνισμός τους Ηπειρώτες του εξωτερικού που έχουν δείξει πόσο πολύ αγαπούν την γενέθλια γη. Αυτοί θα μπορούν αφενός να μας μεταφέρουν τεχνογνωσία αλλά και νέες ιδέες που θα έχουν δει να εφαρμόζονται στις περιοχές τις οποίες ζουν και αφετέρου να αποτελέσουν τους καλύτερους πρεσβευτές του νέου και δυνατού brand name <<Ήπειρος>>.

 Σε μια περιοχή που η ανεργία ανεβαίνει, η ελάχιστες μικρές βιομηχανίες που υπήρχαν παύουν να λειτουργούν, τα μεγάλα έργα προχωρούν με ρυθμό χελώνας, ο τουρισμός είναι σε επίπεδα του 1960, ένα τέτοιο συμβούλιο θα μπορούσε να αποτελέσει μια δεξαμενή σκέψης( Think Thank) αλλά και μοχλός πίεσης για τα σημαντικά θέματα που αφορούν την Ήπειρο  η οποία ειρήσθω εν παρόδω, σε λίγους μήνες θα λειτουργεί ως ενιαίοςαυτοδιοικητικός φορέας.

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα <<Βήμα της Πρέβεζας >>τον Ιούλιο του 2010

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Όλοι μας έχουμε σκεφτεί τον ιδανικό Δήμαρχο , αυτόν που θα έκανε τη διαφορά.
Μέρες που είναι θα μιλήσω για τον δικό μου. Τον ξέρω καλά! Τον έχω ονειρευτεί πολλές φορές. Θα τον δω αυτή την τετραετία πραγματικό? Ιδωμεν!
Σκέπτομαι έναν Δήμαρχο που θα πιστέψει στην αναμόρφωση της τοπικής αυτοδιοίκησης μέσα από το Καλλικράτη και είναι ικανός να παλέψει για αυτή την αλλαγή.
Είναι αυτός που ζει μέσα στην κοινωνία, δρα στο πεδίο των αντιθέσεων αλλά και των συνθέσεων.
Να έχει όραμα, να το διαδώσει στους συνεργάτες του να το ενστερνιστούν και να παλέψουν όλοι μαζί να το κάνουν πράξη.
Να αντέχει στη διαφορετική άποψη των συνεργατών του, να συζητά, να αποδέχεται και να μην φοβάται να παραδεχτεί το λάθος του.
Να σέβεται να αναγνωρίζει και να αξιοποιεί τα λάθη.
Να συγκεντρώνει στο πρόσωπό του την επιθυμία των πολλών συμπατριωτών του για υλοποίηση του οράματος τους για την πόλη τους, την μορφή και την λειτουργία της , προς όφελος όλων και όχι μόνων των δύο τριών εργοδοτών.
Να έχει δεσμούς αμοιβαιότητας αναγνώρισης και σεβασμού με τους δημότες.
Να ακούει.
Να μην βλέπει τις επιθυμίες των πολιτών και της απόψεις των συνεργατών σαν εμπόδιο στην ανεξαρτησία του, αλλά σαν πηγή εμπλουτισμού των ιδεών του.
Να μην επαναπαύεται στο καλό και να επιθυμεί το καλύτερο.
Να είναι στρατευμένος στην υπόθεση της παιδείας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της δημοκρατίας.
Να έχει όνειρο να δώσει στα παιδιά τόπους χαράς, είτε σαν σχολεία, είτε σαν παιδικές χαρές είτε σαν αλάνες. Ένα Δήμαρχο που να θέλει σε κάθε γειτονιά μια περιποιημένη αλάνα γεμάτη παιδιά.
Να μην παρασύρεται από τον ναρκισσισμό της εξουσία που κατέχει.
Να χρησιμοποίει την εξουσία για να επεκτείνει τα όρια των δυνατοτήτων του αλλά και του Δήμου.
Ο σκληρότερος κριτής του να είναι ο εαυτός του και όχι η αντιπολίτευση ή οι Δημότες.
Να σέβεται το δικαίωμα του πεζού να μπορεί να περιπατάει σε όλη την πόλη ασφαλής .
Να υπάρχει μέριμνα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες έτσι ώστε να μην εντείνουμε την αίσθηση αποκλεισμού από αυτά τα άτομα και να μπορούν και αυτά να απολαύουν αυτονόητα.
Να ονειρεύεται.
Να έχει σαν οδηγό του την(παραλλαγή) της φράσης του Καζαντζάκη: Να λέει κάθε πρωί : "Εγώ, εγώ έστω και μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τον Δήμο. Αν δε σωθεί, εγώ θα φταίω!
Να ξεκινά έργα που να μην ?<<χωρούν>> σε μια τετραετία. Ο Δήμος θα έχει συνέχεια, πρέπει να έχει συνέπεια και αξιοπιστία.
Να νιώθει ο πατέρας μιας μεγάλης οικογενείας, του Δήμου μας.
Να αγαπάει την ευθύνη.
Να νιώθει υπεύθυνος όχι μόνο για όσα έπραξα αλλά και για όσα παράλειψε να πράξει.
Να μην τον νοιάζει να σβήσει το παρελθόν του αλλά να τον ενδιαφέρει να κτίζει το μέλλον του.
Να μην πετροβολά τις προηγούμενες Δημοτικές αρχές. Να είναι μεγαλόψυχος, να εντοπίζει τα αίσχη και να τα διορθώνει χωρίς να ψάχνει ποιος μπορούσε και γιατί δεν τα διόρθωσε
Να πιστεύει στην διαφάνεια παντού για τους πάντες και τα πάντα.
Να μην μασάει τα λόγια του.
Να τρέχει τέσσερα χρόνια μαραθώνιο και όχι τέσσερις μήνες κατοστάρια.
Το "Νενικήκαμεν!" να μην το φωνάξει αυτός αλλά οι Δημότες.
Να αφήσει τις διαδικαστικές υποχρεώσεις στους υπηρεσιακούς παράγοντες, και να υπερβαίνει τα τυπολατρικά ώστε να δημιουργεί και να ανοίγει ορίζοντες.
Να παθιαστεί με το περιβάλλον, να καταλάβει ότι δεν πρέπει να το αναφέρει επειδή είναι της μόδας αλλά ότι ζει μέσα σε ένα περιβάλλον το οποίο το επηρεάζει αλλά και αυτός επηρεάζεται από αυτό. Όσο πιο πολύ το προσέξει τόσο καλύτερη ποιότητα ζωής θα έχουν οι Δημότες.
Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά ακόμα αλλά ας περιοριστώ στα βασικά.
Το να είσαι δήμαρχος είναι μια θέση ευθύνης, και με τα προαναφερόμενα μπορεί να δημιούργησα μια αίσθηση υπερβολικού φορτίου, όμως όπως έγραψα ήδη δεν θέλω έναν Δήμαρχο αλάθητο αλλά έναν δήμαρχο που μαθαίνει από τα λάθη του.
Έναν δήμαρχο που δεν θα κοιτάξει μόνο τους αριθμούς αλλά και τους δημότες. Βέβαια καλό είναι ο δήμαρχος να ξέρει από την αγορά, από μάνατζμεντ γιατί είναι χρήσιμο αλλά πάνω από όλα θέλω Δήμαρχο έναν από εμάς, τον καλύτερο εάν είναι δυνατόν.
Τον δήμαρχο που δεν θα σκεφτεί τα αυτονόητα, τα διαδικαστικά τα τετριμμένα
Έναν Δήμαρχο που θα σκεφτεί τον Δήμο Ζηρού σαν Δήμο Ευρώπης!!. Μου έκανε εντύπωση αυτό που μου είπε ένας γνωστός πρόσφατα << αν ήμουν Δήμαρχος δύσκολα θα με έπιανε ο ύπνος τα βράδια.>>