Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Όλοι μας έχουμε σκεφτεί τον ιδανικό Δήμαρχο , αυτόν που θα έκανε τη διαφορά.
Μέρες που είναι θα μιλήσω για τον δικό μου. Τον ξέρω καλά! Τον έχω ονειρευτεί πολλές φορές. Θα τον δω αυτή την τετραετία πραγματικό? Ιδωμεν!
Σκέπτομαι έναν Δήμαρχο που θα πιστέψει στην αναμόρφωση της τοπικής αυτοδιοίκησης μέσα από το Καλλικράτη και είναι ικανός να παλέψει για αυτή την αλλαγή.
Είναι αυτός που ζει μέσα στην κοινωνία, δρα στο πεδίο των αντιθέσεων αλλά και των συνθέσεων.
Να έχει όραμα, να το διαδώσει στους συνεργάτες του να το ενστερνιστούν και να παλέψουν όλοι μαζί να το κάνουν πράξη.
Να αντέχει στη διαφορετική άποψη των συνεργατών του, να συζητά, να αποδέχεται και να μην φοβάται να παραδεχτεί το λάθος του.
Να σέβεται να αναγνωρίζει και να αξιοποιεί τα λάθη.
Να συγκεντρώνει στο πρόσωπό του την επιθυμία των πολλών συμπατριωτών του για υλοποίηση του οράματος τους για την πόλη τους, την μορφή και την λειτουργία της , προς όφελος όλων και όχι μόνων των δύο τριών εργοδοτών.
Να έχει δεσμούς αμοιβαιότητας αναγνώρισης και σεβασμού με τους δημότες.
Να ακούει.
Να μην βλέπει τις επιθυμίες των πολιτών και της απόψεις των συνεργατών σαν εμπόδιο στην ανεξαρτησία του, αλλά σαν πηγή εμπλουτισμού των ιδεών του.
Να μην επαναπαύεται στο καλό και να επιθυμεί το καλύτερο.
Να είναι στρατευμένος στην υπόθεση της παιδείας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της δημοκρατίας.
Να έχει όνειρο να δώσει στα παιδιά τόπους χαράς, είτε σαν σχολεία, είτε σαν παιδικές χαρές είτε σαν αλάνες. Ένα Δήμαρχο που να θέλει σε κάθε γειτονιά μια περιποιημένη αλάνα γεμάτη παιδιά.
Να μην παρασύρεται από τον ναρκισσισμό της εξουσία που κατέχει.
Να χρησιμοποίει την εξουσία για να επεκτείνει τα όρια των δυνατοτήτων του αλλά και του Δήμου.
Ο σκληρότερος κριτής του να είναι ο εαυτός του και όχι η αντιπολίτευση ή οι Δημότες.
Να σέβεται το δικαίωμα του πεζού να μπορεί να περιπατάει σε όλη την πόλη ασφαλής .
Να υπάρχει μέριμνα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες έτσι ώστε να μην εντείνουμε την αίσθηση αποκλεισμού από αυτά τα άτομα και να μπορούν και αυτά να απολαύουν αυτονόητα.
Να ονειρεύεται.
Να έχει σαν οδηγό του την(παραλλαγή) της φράσης του Καζαντζάκη: Να λέει κάθε πρωί : "Εγώ, εγώ έστω και μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τον Δήμο. Αν δε σωθεί, εγώ θα φταίω!
Να ξεκινά έργα που να μην ?<<χωρούν>> σε μια τετραετία. Ο Δήμος θα έχει συνέχεια, πρέπει να έχει συνέπεια και αξιοπιστία.
Να νιώθει ο πατέρας μιας μεγάλης οικογενείας, του Δήμου μας.
Να αγαπάει την ευθύνη.
Να νιώθει υπεύθυνος όχι μόνο για όσα έπραξα αλλά και για όσα παράλειψε να πράξει.
Να μην τον νοιάζει να σβήσει το παρελθόν του αλλά να τον ενδιαφέρει να κτίζει το μέλλον του.
Να μην πετροβολά τις προηγούμενες Δημοτικές αρχές. Να είναι μεγαλόψυχος, να εντοπίζει τα αίσχη και να τα διορθώνει χωρίς να ψάχνει ποιος μπορούσε και γιατί δεν τα διόρθωσε
Να πιστεύει στην διαφάνεια παντού για τους πάντες και τα πάντα.
Να μην μασάει τα λόγια του.
Να τρέχει τέσσερα χρόνια μαραθώνιο και όχι τέσσερις μήνες κατοστάρια.
Το "Νενικήκαμεν!" να μην το φωνάξει αυτός αλλά οι Δημότες.
Να αφήσει τις διαδικαστικές υποχρεώσεις στους υπηρεσιακούς παράγοντες, και να υπερβαίνει τα τυπολατρικά ώστε να δημιουργεί και να ανοίγει ορίζοντες.
Να παθιαστεί με το περιβάλλον, να καταλάβει ότι δεν πρέπει να το αναφέρει επειδή είναι της μόδας αλλά ότι ζει μέσα σε ένα περιβάλλον το οποίο το επηρεάζει αλλά και αυτός επηρεάζεται από αυτό. Όσο πιο πολύ το προσέξει τόσο καλύτερη ποιότητα ζωής θα έχουν οι Δημότες.
Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά ακόμα αλλά ας περιοριστώ στα βασικά.
Το να είσαι δήμαρχος είναι μια θέση ευθύνης, και με τα προαναφερόμενα μπορεί να δημιούργησα μια αίσθηση υπερβολικού φορτίου, όμως όπως έγραψα ήδη δεν θέλω έναν Δήμαρχο αλάθητο αλλά έναν δήμαρχο που μαθαίνει από τα λάθη του.
Έναν δήμαρχο που δεν θα κοιτάξει μόνο τους αριθμούς αλλά και τους δημότες. Βέβαια καλό είναι ο δήμαρχος να ξέρει από την αγορά, από μάνατζμεντ γιατί είναι χρήσιμο αλλά πάνω από όλα θέλω Δήμαρχο έναν από εμάς, τον καλύτερο εάν είναι δυνατόν.
Τον δήμαρχο που δεν θα σκεφτεί τα αυτονόητα, τα διαδικαστικά τα τετριμμένα
Έναν Δήμαρχο που θα σκεφτεί τον Δήμο Ζηρού σαν Δήμο Ευρώπης!!. Μου έκανε εντύπωση αυτό που μου είπε ένας γνωστός πρόσφατα << αν ήμουν Δήμαρχος δύσκολα θα με έπιανε ο ύπνος τα βράδια.>>